نرخ نمونه در پردازش صدا به تعداد نمونه هایی که در هر ثانیه از سیگنال صوتی آنالوگ برای تبدیل آن به سیگنال دیجیتال گرفته می شود، اشاره دارد. حداکثر فرکانس قابل نمایش در سیگنال دیجیتال را تعیین می کند.
پردازش صدا با یک نرخ نمونه مشخص ضروری است زیرا نرخ‌های نمونه مختلف سیگنال‌های صوتی را متفاوت نشان می‌دهند. رایج ترین نرخ نمونه مورد استفاده 44.1 کیلوهرتز یا 48 کیلوهرتز است. اگر نرخ نمونه سیگنال صوتی اصلی کمتر از نرخ نمونه مورد استفاده برای پردازش باشد، صدا آهسته تر و با صدای کمتری به صدا در می آید. اگر نرخ نمونه سیگنال صوتی اصلی بالاتر از نرخ نمونه مورد استفاده برای پردازش باشد، صدا سریعتر و با زیر و بم بیشتری به صدا در می آید.
امکان تغییر نرخ نمونه داده‌های صوتی وجود دارد، فرآیندی که نمونه‌گیری مجدد نامیده می‌شود، اما این ممکن است منجر به از دست دادن کیفیت صدا، به ویژه در محتوای فرکانس بالا شود. برای به حداقل رساندن این تلفات، توصیه می شود صدا را با نرخ نمونه اولیه یا در صورت لزوم با نرخ نمونه بالاتر پردازش کنید.